Food for Thought: Distributed Leadership

Είναι άραγε η εναλλαγή προσώπων στη θέση ηγεσίας ικανή να επιφέρει τις αναγκαίες βελτιωτικές αλλαγές σε έναν οργανισμό, συμβάλλοντας έτσι στην πρόοδό του, ειδικά σε κρίσιμες περιόδους;

Σύμφωνα με την ιδέα της διανεμημένης ηγεσίας (ΔΗ), η απάντηση είναι "μάλλον όχι".

Παρ' όλο που η έννοια της ΔΗ έχει αρχίσει εδώ και μία δεκαετία περίπου να βρίσκει απήχηση και εφαρμογή στην αποτελεσματική οργάνωση εκπαιδευτικών οργανισμών (π.χ. πανεπιστήμια, σχολεία), φαίνεται να συναντάει ισχυρές αντιστάσεις από πολλές επιχειρήσεις. Ενας βασικός λόγος, όπως αναφέρει ο Peter Senge, σχετίζεται με την παραδοσιακή οπτική μέσα από την οποία βλέπουμε και κατανοούμε το ρόλο των ηγετών.

"Our traditional view of leaders – as people who set the direction, make the key decisions and energize the troops – is deeply rooted in an individualistic and non-systemic worldview. Especially in the West, leaders are heroes – great men (and occasionally women) who rise to the fore in times of crisis. So long as such myths prevail, they reinforce a focus on short-term events and charismatic heroes rather than on systemic forces and collective learning" (Senge, 2002, p.22)

Περισσότερα για την έννοια της ΔΗ στο πρόσφατο, ειδικό τεύχος του International Journal of Management Reviews (σημ: όλα τα άρθρα είναι ελεύθερα προσβάσιμα).

Και παραφράζοντας ελαφρά το ρητό του Bertol Brecht, θα μπορούσε λοιπόν να ειπωθεί ότι "unhappy the organization that is in need of heroes".